Canaletto Bellotto Bernardo, Reprodukcje

Bernardo Belotto zwany Canaletto (ur. 30.01.1721 w Wenecji, zm. 17.11.1780 w Warszawie) to włoski malarz bardzo silnie związany z Polską. Uznaje się go za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli weneckiego barokowego malarstwa wedutowego (weduta to obraz, rysunek bądź rycina przedstawiające ogólny widok miasta lub jego fragment). Od 1767 roku aż do śmierci pełnił funkcję nadwornego malarza króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Dzieła Belotto charakteryzuje ogromna, niemal fotograficzna precyzja w przekazywaniu szczegółu, bezbłędna perspektywa oraz finezyjność w operowaniu światłem i kolorem. Wart wzmianki jest fakt, iż płótna pędzla Belotto ukazujące Warszawę stały się nieocenioną pomocą przy rekonstrukcji zabytków po II wojnie światowej. Do najsłynniejszych dzieł Canaletta należą: Widok Wiednia od strony Belwederu, Rio dei Mandicanti i Scuola di San Marco, Krakowskie Przedmieście od strony Bramy Krakowskiej, Widok Warszawy od strony Pragi, Ulica Długa, Ulica Miodowa, A Regatta on The Grand Canal, Capriccio Palace Staircase, Capriccio Romano Capitol, Capriccio Romano Titus Arch, Lagoon Landscape, Return of the Bucintoro, San Marco, View from Pirna oraz View from Pirna the Market.

Bernardo Belotto zwany Canaletto obrazy

Canaletto w poszukiwaniu pracy postanowił zwiedzić Europę. Początkowo osiadł w Dreźnie, po czym wybierał się do Rosji, by zostać malarzem nadwornym carycy Katarzyny II, jednak zatrzymał się w Warszawie z prośbą o list polecający go. Ówczesny władca Stanisław August Poniatowski zaproponował mu pracę z tak dobrymi warunkami, że Canaletto przystał na propozycję i zaczął od ozdobienia ścian w Zamku Ujazdowskim. Widoki na wedutach Belotta wpłynęły na kolejne pokolenia malarzy realistów. Z zachwytem uwieczniał panoramy miast, przyglądał się rozwijającej się Warszawie i odwzorowywał je w swoich dziełach. Do precyzyjnego i bezbłędnego uchwycenia wszystkich szczegółów służyły mu szkice i camera obscura, którą naświetlał światłoczuły materiał i następnie wypełniał wszystko kolorem i drobiazgami, dzięki któremu przedwojenna Warszawa miała szanse przynajmniej częściowo zostać odbudowana.

Malarstwo Belotta w Polsce ewoluowało wraz z rozwojem polskiego oświecenia. Możemy zaobserwować rozbudowaną kolorystykę, ocieplenie klimatu obrazów, wprowadzenie elementów dekoracyjnych ubarwiających kompozycję oraz częstsze użycie kontrastu jako jednego ze środków wyrazu artystycznego. Niesamowicie dokładnie przeniesione realia osiemnastowiecznej Polski na płótno zostały od razu uznane za dzieła sztuki, co można uznać za ogromny sukces włoskiego malarza w Warszawie. Belotto ma w swoim dobytku panoramy najpiękniejszych miast różnych krajów europejskich oraz fragmenty miast widziane z perspektywy oka znawcy. Jeśli ciekawi Cię, jak wyglądała Warszawa przedwojenna z czasów panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego, to przejrzyj dokładnie naszą galerię i wybierz reprodukcję najbardziej ujmującego widoku.