Ruszczyc Ferdynand, Reprodukcje

Ferdynand Ruszczyc (1879 Bohdanowo koło Wilna – 1936 tamże) to jeden z czołowych reprezentantów symbolicznego nurtu epoki modernizmu. Był malarzem, a oprócz tego zajmował się także tworzeniem grafiki oryginalnej i użytkowej. Parał się również scenografią, wykonywał ilustracje (m. in. do czasopisma „Chimera”), winiety i okładki książkowe a ponadto projektował plakaty, ekslibrisy oraz znaczki pocztowe. Był też autorem artykułów o zabytkach Wileńszczyzny, z którą był silnie emocjonalnie związany a ponadto animował życie kulturalne na tych ziemiach. Początkowo studiował prawo, jednak po dwóch latach zrezygnował i przeniósł się na petersburską Akademię Sztuk Pięknych. Podczas studiów odbył wiele podróży po niemal całej Europie, by w końcu osiąść w rodzinnym Bohdanowie. Twórczość malarska Ruszczyca została zdecydowanie zdominowana przez pejzaż. Artystę fascynowała potęga i zmienność natury oraz jej wpływ na ludzkie życie. Pod koniec życia zmagał się z paraliżem i mimo, że władał jedynie lewą ręką, nie porzucił malarstwa. Do jego najsłynniejszych prac można zaliczyć: Aleję cyprysową, Babie lato, Dom w Bohdanowie, Drzewa Na Tle nieba, Karczmę przy Drodze, Kościół Misjonarzy w Wilnie, Krajobraz, Krajobraz Wiosenny, Krym – Brzeg morza, młyn Zimą, Morze i skały, Obłok, Stare jabłonie, Ziemia, Wieczór. Pejzaż znad Wilejki oraz Przeszłość.